воқеа

[واقعه]

а. ҳодиса, пешомад, рӯйдод: воқеаҳои байналхалқӣ, воқеаи таърихӣ, аз воқеа хабар ёфтан, ба сари воқеа расида омадан; илоҷи воқеа қабл аз вуқӯъ бояд кард (зарб.) ҳеҷ воқеа не (нест) а) ягон ҳодисаи фавқулода рӯй надодааст; б) ҳеҷ боке не; зарар надорад